Jako pokorny opiekun tych ziem również pozdrawiam przybywających. Pragnę zapewnić, że świadom położenia temu Dalmacji na szlaku kupieckim północ-południe, dokładane są wszelkie starania, aby zapewnić traktom należyte bezpieczeństwo. Szczególną troską otaczamy szlak wiodący wybrzeżem, niezwykle widokowy i z uwagi na znaczniejsze ośrodki polecenia godny. W powrotną drogę zapraszamy do Salony - stolicy temu. Targi u nas słynne w rozmaitych stronach.

Chciałbym obwieścić wszem i wobec, że życzeniem mym jest umiejscowienie stolicy temu Dalmacji w starożytnym mieście Salona i przywrócenie jej dawnej świetności. Jak sama nazwa podpowiada, najcenniejszym skarbem tych ziem jest wydobywana sól, co przynosić będzie znaczące dochody całemu Cesarstwu. W czasach zjednoczonego Imperium Romanum była to stolica Dalmacji - prowincji z nadania Juliusza Cezara i uważam, że tradycje te powinny być kontynuowane. Przypomnę ponadto, że w mieście tym urodził się wielki reformator dominus et deus Gaius Aurelius Valerius Diocletianus, któremu winniśmy pamięć i poszanowanie za wielkie dzieła ratujące jedność państwa. Składam zatem oficjalną prośbę na ręce jaśnie nam panującego Basileusa o przyznanie dodatkowych środków na uruchomienie dawnych systemów wydobywczych, jednocześnie deklarując rychłą spłatę tychże z części pozyskiwanych dochodów. Miasto i ziemie okoliczne dźwigają się z ruin po srogim niegdysiejszym najeździe zjednoczonych sił słowiańsko awarskich, a naszą intencją jest rychły rozwój tych ziem, kluczowy dla utrzymania tutaj silnej pozycji Cesarstwa.

Wygląda mi to jak nic na wspólne korzenie rodu z gryfem w herbie, jeszcze jak!

Słowa niosące ukojenie i ogień zemsty studzące... Takoż uczynię wedle rady Waszej.

Zatem templariuszom za Odrą nic nie grozi, choć templariuszom znacznie bliżej do bożogrobców niż do krzyżaków... Ale nie mnie o tym rozważać!

Przybywam z odległych krain słowiańskiej północy przed Wasze Miłościwe Oblicze!  Przybywam nie tylko wielce strudzony uciążliwościami podróży, ale i przebytymi bojami... Bojami okrutnymi i niesprawiedliwymi! Będzie sposobność o tym jeszcze pomówić. Tymczasem oddaję się pod łaskawe panowanie Waszej Cesarskiej Mości i liczę na przychylność w sprawach, które za Waszym przyzwoleniem pozwolę sobie tu w przyszłości wyłożyć. Ukłony także dla wszystkich Szlachetnych Panów tych ziem. Ave Caesar!