Minęło dokładnie 35 od mojego wyświęcenia na Batiuszkę, zostałem Wikariuszem w Myrze ( Myra od teraz należy do parafii Katedralnej św. Aleksandra), życzenia też mi złożył jego świątobliwośc Patiarcha Konstantynopola Aleksander.

Drodzy Parafianie Oświadczam wam że Pan Gagik Bagratyda Będę utrzymywał nasz kościół, niech bóg go błogosławi swojego sługę Gagika Bagratydę, w piątek odprawie Mszę św za niego.

Prawosławie to religia Chrześcijańska która powstała w wyniku Wielkiej schizmy Wschodniej, Ορθόδοξος po grecku znaczy właśnie prawidłowo wierzący.Prawosławie ukształtowało się z pierwotnego chrześcijaństwa. Cezury jego podziału na prawosławie w formie starożytnej, średniowiecznej i nowożytnej stanowią daty: przełom II i III wieku – proces strukturyzacji wspólnoty chrześcijańskiej, 692 rok – zerwanie na synodzie trullańskim jedności kościołów wschodnich z rzymskim. W II wieku chrześcijaństwo stanęło przed wyborem: izolacja (petryniści) albo otwarcie na nowe nurty (pauliniści). Do obrania drogi dalszego rozwoju przyczynili się apologeci aleksandryjscy – Pantenus z Sycylii, Klemens Aleksandryjski i Orygenes – którzy podjęli próby włączenia do religii chrześcijańskiej dotychczasowego dorobku kultury antycznej. Z chrześcijańskim prymatem Rzymu nie zgadzało się wielu biskupów Wschodu. Na tym tle zarysował się konflikt pomiędzy Kościołem wschodnim i zachodnim, który z biegiem czasu doprowadził do schizmy.

Zasady doktryny, kultu i prawa prawosławnego kształtowały się na przestrzeni wieków od I do VIII podczas soborów powszechnych i synodów, z wyjątkiem nicejskiego I i konstantynopolitańskiego, i zaliczają się do nich:

sobór efeski zwołany w 431 roku,
sobór chalcedoński zwołany w 451 roku,
synod w Orleanie w 533 roku, na którym ustalono, że kobiety nie mogą brać udziału w hierarchii kościelnej i nie mogą otrzymywać święceń kapłańskich,
sobór konstantynopolitański II zwołany w 553 roku,
sobór konstantynopolitański III zwołany w 680 roku,
sobór nicejski II zwołany w 787 roku.                                                                                 Kształtowaniu się prawosławia towarzyszyły herezje i rozłamy (schizmy). Ortodoksja cerkwi kształtowała się w polemice z licznymi ruchami religijnymi.  Nauczanie doktrynalne wiary i moralności jest jednym z trzech, obok życia i kultu, podstawowych wymiarów prawosławia. Wierność tzw. analogii wiary, czyli zasadniczemu zrębowi nauczania prawosławnego, realizowana jest przez biskupów. Oprócz tradycyjnego wyznania wiary doktryna prawosławna określana jest przez dokumenty Soborów powszechnych.Głównymi prawdami wiary, których naucza prawosławie, są twierdzenia zawarte w Apostolskim symbolu wiary (tzw. Skład apostolski). Doktryna prawosławia opiera się na dekretach siedmiu pierwszych soborów powszechnych i przekazach Ojców Kościoła. Nie uznaje rozpowszechnionego w Kościele zachodnim po Wielkiej schizmie (1054 r.) jurysdykcyjnego rozumienia prymatu biskupa Rzymu, skłaniając się ku tradycji zakładającej pojęcie Kościoła jako wspólnoty, czyli komunii (gr. koinonia) równych sobie Kościołów lokalnych. Choć faktycznie funkcje prymatu przejął Patriarcha Konstantynopola, a potem, po upadku Bizancjum (1453 r.), aspiracje do bycia „Trzecim Rzymem” miała młoda stolica patriarsza Moskwa. Prawosławie nie przyjmuje dogmatu o „Filioque”, czyli pochodzenia Ducha Świętego zarówno od Ojca, jak i Syna (teologowie prawosławni tłumaczą, że Bóg Ojciec jest jedynym źródłem i Syna, i Ducha Świętego, wywodząc to od ponadczasowego pochodzenia Ducha Świętego, zob. J 15, 26: „Kiedy zaś przyjdzie Pocieszyciel, którego poślę wam od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, on będzie świadczył o mnie”. Dlatego Bazyli Wielki napisał „Bóg jest jeden, bo Ojciec jest jeden”); odrzuca też ideę odpustu, czyśćca, dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny, dogmat o Wniebowzięciu Matki Bożej, nauczanie o grzechu pierworodnym Augustyna z Hippony oraz celibat niższego duchowieństwa (diakonów i prezbiterów). Według teologów Kościoła prawosławnego, Maryja zakończyła swoje ziemskie bytowanie w sposób ludzki, dołączając do swojego Syna w Niebie przez Zaśnięcie (śmierć oraz wniebowzięcie Jej ciała). W tej sprawie treść wiary głównych wyznań chrześcijańskich jest zasadniczo jednolita; między katolicyzmem i prawosławiem istnieje rozbieżność w kwestii pochodzenia Ducha Świętego (kwestia Filioque); natomiast oba wyznania przeciwstawiają się poglądom części protestantów akcentujących raczej człowieczeństwo niż boskość Jezusa i przyznają szczególne miejsce Marii, uznanej za Matkę Bożą (tytuł Bogarodzicy) i Matkę ludzi, wierząc w jej dziewictwo (przez całe życie) i wniebowzięcie (katolicyzm także, w przeciwieństwie do prawosławia, w Niepokalane Poczęcie).Bóg jest jeden w trzech Osobach. W Bogu jest jedność natury i istoty, natomiast troistość poszczególnych Osób: Ojca, Syna i Ducha Świętego. Wcielony Jezus Chrystus jest prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowiekiem – oznacza to, że jest w nim cała pełnia Bóstwa i człowieczeństwa. Duch Święty jako trzecia Osoba Boska pochodzi od Ojca.Jest jedno źródło wiary: Pismo Święte wraz z Tradycją, tworzące jedność.

Pismo Święte stanowi podstawową Księgę dla wierzących.                             Ważnym w Kościele prawosławnym jest fakt znaczącej odmienności eklezjalno-liturgicznej, konkretnie w pojmowaniu Kościoła jako wspólnoty soborowej (scs. sobornost’), co wyklucza prymat jakiegokolwiek biskupa (także papieża), a co za tym idzie uznanie jego nieomylności w sprawach wiary i moralności (co postuluje Kościół katolicki w uchwalonym na Vaticanum I dogmacie). Wiąże się to z rozumieniem każdego człowieka jako istoty omylnej i błądzącej. Istnieją również różnice w pojmowaniu życia duchowego i sakramentalnego (choć uznaje się często obecnie tożsame rozróżnienie siedmiu sakramentów, jakkolwiek nie jest to prawo w sensie dogmatycznym). Kościół prawosławny uważa się za jedynego „depozytariusza wiary” oraz za jedyny ściśle trzymający się Tradycji Ojców Kościoła, powołanego przez Jezusa Chrystusa. Kościoły pozostające w łączności z Patriarchatem Ekumenicznym Konstantynopola
Cztery starożytne patriarchaty   liczba wiernych
Patriarchat Konstantynopola   6 milionów
Patriarchat Aleksandrii   350 tysięcy
Patriarchat Antiochii   750 tysięcy
Patriarchat Jerozolimy   60 tysięcy
Autokefaliczne Kościoły prawosławne   
Rosyjski Kościół Prawosławny   ok. 100 milionów
Serbski Kościół Prawosławny   8 milionów
Rumuński Kościół Prawosławny   25 milionów
Bułgarski Kościół Prawosławny   8 milionów
Gruziński Kościół Prawosławny   5 milionów
Kościół Cypru   450 tysięcy
Kościół Grecji   9 milionów
Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny   504 tysiące
Autokefaliczny Prawosławny Kościół Albanii   160 tysięcy
Kościół Prawosławny Czech i Słowacji   55 tysięcy
Kościół Prawosławny Ukrainy   ok. 20 milionów
Autonomiczne prawosławne kościoły lokalne   
Synaj   900 tysięcy
Finlandia   56 tysięcy
Japonia   25 tysięcy
Chiny ok. 10–20 tysięcy

Parafia w Demre już po raz trzeci organizuje Festiwał św. Jana