Traktat o Wzajemnym Uznaniu i Nawiązaniu Stosunków Dyplomatycznych

pomiędzy Cesarstwem Bizantyjskim a Królestwem Santery

zawartym w

Konstantynopolu, dnia 31 marca roku 2021.



Wysokie Układające się Strony:

Jego Cesarska Mość Jan I Bizantyjski
w imieniu własnym i Cesarstwa Bizantyjskiego

oraz

Jego Królewska Mość Bruno Petrowicz Catalan
w imieniu własnym i Królestwa Santery

zawierają Traktat o wzajemnym uznaniu i nawiązaniu stosunków dyplomatycznych:


Art. 1.
1. Wysokie Układające się Strony niniejszym uznają się wzajemnie za suwerenne państwa i podmioty prawa międzynarodowego.
2. Wysokie Układające się Strony wyrzekają się we wzajemnych kontaktach używania jakiejkolwiek przemocy.

Art. 2.
1. Wysokie Układające się Strony zawierają stosunki dyplomatyczne na szczeblu ambasadorów.
2. Wysokie Układające się Strony dopuszczają istnienie placówek dyplomatycznych Cesarstwa Bizantyjskiego w Królestwie Santery oraz Santery w Cesarstwie Bizantyjskim.

Art. 3.
Wysoka Układająca się Strona wysyłająca swojego przedstawiciela obowiązana jest uprzednio wstąpić o agrément dla kandydata na ambasadora.

Art. 4.
1. Ambasadorowi przysługuje immunitet na terenie państwa przyjmującego.
2. W ramach immunitetu, na terenie państwa przyjmującego, ambasador:
a) nie podlega jurysdykcji prawnej państwa przyjmującego;
b) korzysta ze swobody poruszania się po obszarze państwa przyjmującego;
c) korzysta z prawa do reprezentowania interesów państwa wysyłającego, w sposób uznany przez nich za właściwy;
d) nie jest zobowiązany do składania zeznań w charakterze świadka.
e) ma zagwarantowaną wolność osobistą i nietykalność

Art. 5.
1. Ambasador może zrzec się immunitetu.
2. Wydalenie ambasadora z państwa przyjmującego następuje poprzez uznanie go za persona non grata.
3. W przypadku wydalenia ambasadora państwo przyjmujące zobowiązuje się do złożenia wyjaśnień i przedstawienia powodu wydalenia ambasadora państwa wysyłającego.
4. W przypadku poddania pod wątpliwość uczciwości lub rzetelności ambasadora, państwo wysyłające ma obowiązek wszczęcia śledztwa wyjaśniającego.

Art. 6.
Wysokie Układające się Strony zobowiązują się wzajemnie do podejmowania działań zmierzających do rozwoju wzajemnych stosunków, w szczególności w sferach kultury, nauki i gospodarki.

Art. 7.
1. Każda z Wysokich Układających się Stron może wypowiedzieć niniejszy traktat.
2. W przypadku wypowiedzenia niniejszego traktatu traci on swoją moc z upływem trzeciego dnia następującego po dniu notyfikacji wypowiedzenia traktatu drugiej stronie.

Art. 8.
Traktat niniejszy wchodzi w życie z dniem ratyfikowania go przez Wysokie Układające się Strony.



PODPIS CESARZA BIZANCJUM
Jan I Bizantyjski,
Basilleus i Autokrator.

PODPIS KRÓLA SANTERY
Bruno Petrowicz Catalan

Ja, Jan I Bizantyjski, Cesarz Cesarstwa Bizantyjskiego, Basilleus i Autokrator postanawiam co następuje w edykcie:

§1. Ustanawiam podział na Temy oraz państwa lenne  według poprawki Czcigodnego x. dk. Gagika oficjalnym podziałem administacyjnym Cesarstwa Bizantyjskiego.

§2. Wszelkie poprawki dotyczące podziału administracyjnego będą miały obowiązek być rozważone w ogólnej naradzie, a ewentualne wdrożenie ich w życie w innym edykcie spisane.

§3. Namiestnictwo w paragrafach następnych ustalone i rozporządzone na tych samych zasadach i prawach co Namiestnictwo miasta się utrzymuje.

§4. Oddaje się Tem Anatolikon, z wyłączeniem Konstantynopola zostawionego bezpośredniej władzy Cesarza, w namiestnikowskie posiadanie Czcigodnemu x. dk. Gagikowi Bagratydzie, w decyzji mając na uwadze jego ogromny wkład w mobilizację Bizancjum i wyprowadzenie z kryzysu.

§5. Przekazuje się Tem Armeniakon Szanownemu  Wielkiemu Mistrzowi Hugo de Paynsowi mając na uwadze położenie jego państwa lennego Antiochii oraz jego nieugiętą i skuteczną walkę z niewiernymi zastępami w tamtym regionie.

§6. Nadaje się namiestnikostwo Temu Hellady, macierzystej ziemi greckiej, Jego Królewskiej Mości Maurycemu Orańskiemu,
Na znak jego oddania i pierwszeństwa w tworzeniu dzieła jakim jest to państwo Nasze.

§7. Szanownemu Xsięciu Jaxie Gryficie nadaje się namiestnictwo Temu Dalmacji, dając także mu bliskość do jego ziem przez niezprawiedliwość utraconych , oraz dając mu szerokie możliwości rozwoju w Naszej kwitnącej krainie.

§8. Oddaje się Tem morski, do stacjonowania i namiestnikowskiego władania Zakonowi Templariuszy.

§9. Powołuje się Czcigodnego x. dk. Gagika Bagratydę na urząd Inkwizytora Cesarskiego, którego zadaniem będzie kontrolowanie stałej aktywności mieszkańców w Bizancjum.

§10. Majestat Cesarski zobowiązuje się także do dnia 17 listopada spisać prawa Inspektora Cesarskiego, oraz wszystko co urzędu dotyczy wraz z ustawieniem stosownego wątku na forum ustalić.

§11. Owy edykt Cesarski wchodzi w życie z chwilą ogłoszenia.

Podpisano:
Jan I Bizantyjski,
Cesarz Cesarstwa Bizantyjskiego,
Basilleus i Autokrator.

Dano w Konstantynopolu, dnia 15 listopada A. D. 2020 roku.

KONKORDAT

pomiędzy
Państwem Kościelnym Rotria
a
Cesarstwem Bizantyjskim

Wysokie Układające się Strony:
Jego Świątobliwość Pius Leon II,
Patriarcha Rotrii, w imieniu własnym i Państwa Kościelnego Rotria
oraz
Jego Cesarska Mość Jan I Bizantyjski,
Cesarz Bizantyjski, w imieniu własnym i Cesarstwa Bizantyjskiego
zawierają w najlepszej wierze następujący Konkordat, traktujący również o
wzajemnym uznaniu i nawiązaniu stosunków dyplomatycznych:

Artykuł 1
1. Wysokie Układające się Strony uznają się niniejszym wzajemnie za suwerenne państwa i
podmioty prawa międzynarodowego.
2. Wysokie Układające się Strony wyrzekają się we wzajemnych stosunkach używania
jakiejkolwiek przemocy.

Artykuł 2
1. Wysokie Układające się Strony nawiązują niniejszym umowę konkordatową.
2. Wysokie Układające się Strony dopuszczają ustanowienie przedstawicielstwa Stolicy
Apostolskiej w Cesarstwie Bizantyjskim oraz przedstawicielstwa Cesarstwa Bizantyjskiego w Stolicy
Apostolskiej.
3. Przedstawicielem Stolicy Apostolskiej w Cesarstwie Bizancjum będzie duchowny, zwierzchnik prowincji kościelnej.
4. Przedstawiciel Cesarstwa Bizantyjskiego w Stolicy Apostolskiej posiadać będzie rangę ambasadora.

Artykuł 3
1. Ambasadorowi i przedstawicielowi Stolicy Apostolskiej przysługuje immunitet na terenie
państwa przyjmującego.
2. W ramach immunitetu, na terenie państwa przyjmującego, ambasador lub przedstawiciel
Stolicy Apostolskiej:
1) nie podlega jurysdykcji karnej państwa przyjmującego;
2) nie podlega jurysdykcji cywilnej państwa przyjmującego, chyba że sprawa dotyczy ich
działalności niezwiązanej zupełnie z pełnioną misją, a sprawa dotyczy interesów prawnych osób
trzecich, podległych jurysdykcji państwa przyjmującego;
3) korzysta ze swobody poruszania się po obszarze państwa przyjmującego;
4) korzysta z prawa do reprezentowania interesów państwa wysyłającego, w sposób uznany przez
siebie za właściwy, w środkach masowego przekazu, w tym na forum oraz innych komunikatorach państwa przyjmującego.
5) nie jest zobowiązany do składania zeznań w charakterze świadka.
3. Wysokie Układające się Strony zobowiązują się rozstrzygać na drodze dyplomatycznej spory
wynikłe na tle postępowania swoich przedstawicieli, z zastrzeżeniem dopuszczalności drogi
sądowej w sytuacji, o której mowa w art. 4.

Artykuł 4
Jeśli pod wątpliwość poddaje się niewinność lub uczciwość przedstawiciela, państwo wysyłające ma obowiązek wszczęcia śledztwa.

Artykuł 5
1. Ambasador lub przedstawiciel Stolicy Apostolskiej może zrzec się immunitetu.
2. Wydalenie ambasadora lub przedstawiciela Stolicy Apostolskiej z państwa przyjmującego
następuje poprzez uznanie go za persona non grata.
3. W przypadku wydalenia ambasadora lub przedstawiciela Stolicy Apostolskiej państwo
przyjmujące zobowiązuje się do złożenia wyjaśnień i przedstawienia powodu wydalenia
przedstawiciela państwa wysyłającego.

Artykuł 6
Święty Kościół Rotryjski oraz Cesarstwo Bizantyjskie potwierdzają wzajemną niezależność i
autonomiczność, oraz zobowiązują się do poszanowania tej zasady we wzajemnych stosunkach.

Artykuł 7
Cesarstwo Bizantyjskie ma obowiązek zagwarantować Kościołowi Rotryjskiemu oraz jego osobom prawnym i fizycznym swobodę utrzymywania stosunków i komunikowania się z Państwem Kościelnym, z Kościołami partykularnymi, a także między sobą i z innymi wspólnotami, instytucjami, organizacjami i osobami w kraju i za granicą.

Artykuł 8
1. Cesarstwo Bizantyjskie uznaje osobowość prawną Kościoła Rotryjskiego jako całości, a także wszystkich jego prowincji kościelnych na terytorium Cesarstwa Bizantyjskiego.
2. Inne organizacje i jednostki Kościoła Rotryjskiego mogą starać się o uzyskanie osobowości
prawnej w myśl przepisów prawa Cesarstwa Bizantyjskiego za pośrednictwem kompetentnej władzy kościelnej.

Artykuł 9
Przestrzegając prawa do wolności religijnej, Państwo zapewnia Kościołowi Rotryjskiemu bez
względu na obrządek, prawo do swobodnego i publicznego pełnienia jego misji, łącznie z
wykonywaniem jurysdykcji oraz zarządzaniem i administrowaniem jego sprawami na podstawie
prawa kanonicznego z zastrzeżeniem, że nie może godzić to w przepisy prawne Cesarstwa Bizantyjskiego.

Artykuł 10
1. Tworzenie właściwych Kościołowi struktur należy do kompetentnej władzy kościelnej; dotyczy
to w szczególności erygowania, zmieniania i znoszenia prowincji kościelnych, archidiecezji,
diecezji, ordynariatu polowego, administratur apostolskich, prałatur personalnych i terytorialnych,
opactw terytorialnych, parafii, instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia
apostolskiego oraz innych kościelnych osób prawnych.
2. Żadna część terytorium Cesarstwa Bizantyjskiego nie będzie włączona do archidiecezji, diecezji lub prowincji kościelnej mającej swą stolicę poza granicami Cesarstwa Bizantyjskiego.
3. Każda diecezja mająca swoją stolicę w granicach Cesarstwa Bizantyjskiego, nie będzie wykraczać poza jej granice.           

Artykuł 11
1. Zwierzchnik prowincji kościelnej jest wybierany przez władze Państwa Kościelnego.
2. Urzędy kościelne obsadza kompetentna władza kościelna zgodnie z przepisami prawa Państwa Kościelnego Rotria.

Artykuł 12
Wszystkim, którzy z jakiejkolwiek przyczyny przebywają przymusowo w danym miejscu na terenie Cesarstwa Bizantyjskiego bez możliwości opuszczenia go w celu uczestnictwa w praktykach religijnych, Cesarstwo Bizantyjskiego zobowiązuje się, w miarę swych możliwości, umożliwić uczestnictwo w tych praktykach.

Artykuł 13
Osoby prawne Świętego Kościoła Rotryjskiego, jak również Święty Kościół Rotryjski mogą zgodnie z przepisami prawnymi Cesarstwa Bizantyjskiego użytkować mienie przeznaczone na pożytek tychże osób prawnych.

Artykuł 14
Wysokie Układające się Strony zobowiązują się wzajemnie do podejmowania działań
zmierzających do rozwoju wzajemnych stosunków.

Artykuł 15
1. Każda z Wysokich Układających się Stron może wypowiedzieć niniejszy konkordat.
2. W przypadku wypowiedzenia niniejszego konkordatu traci on swoją moc z upływem trzeciego dnia następującego po dniu notyfikacji wypowiedzenia konkordatu drugiej stronie.

Artykuł 16
Konkordat wchodzi w życie dnia
16 03 2020

Podpisano:

Jan I Bizantyjski, Basilleus i Autokrator.

Pius Leon II, Patriarcha Koscioła Rotryjskiego[/u]