Tuż przed świtem, gdy panował jeszcze półmrok, brama Tunisu podniosła się, a z jej wnętrza wyłonili się jeźdźcy odziani w białe i szare tuniki z czarnym krzyżem. Po kilkuset metrach oddział podzielił się na dwie grupy. Jedna z nich udała się na południe, a druga na zachód.
Pierwsza z nich dostrzegła obozowisko,w odległości około 25 wiorst, w którym mogło przebywać około stu ludzi, około 30 metrów od namiotów były przywiązane konie. Druga po przebyciu 30 wiorst dostrzegła większe obozowisko, które liczyło ponad czterysta namiotów, lecz tam nie było już koni.