Drodzy Bracia,

prosicie nas o przybycie, a jednocześnie oznajmiacie, że chcecie by Waszym duchowym przewodnikiem był herezjarcha, a nie Patriarcha Rotrii. Niezrozumiałe mi są Wasze intencje. Bardzo proszę o ich wyjaśnienie. Czego oczekujecie od Kościoła? Może pragniecie, abym jednego z Braci Zakonnych nominował Mistrzem Duchownym? Jak widzicie współpracę.

Skoro zwie mnie Wasza Świątobliwość mnie herezjarchą, to proszę o wyjaśnienie, przeciw jakiemu dogmatowi wiary zgrzeszyłem.
Jeśli moja postać stanowi przeszkodę, to mogę ustąpić; Wielkim Przeorem mógłby zostać o. Szczygielski z Rzeczypospolitej.

[Kieruję prośbę do administracji o ocenzurowanie powyższego wpisu z wulgaryzmów]

Cytat: Gagik Bagratyda w 09 Grudzień 2021, 17:15:20

Natomiast nieakceptowalne jest dla mnie używanie tytułu cesarskiego przez osobę, która nie ma ku temu praw.

J***. Dosłownie autentycznie j***. J*** tak bardzo że aż się zalogowałem, choć zamierzałem mieć po prostu gdzieś takie zaczepki.

Doprawdy, widziałem wiele głupich tekstów w całym mikroświecie, ale tak głupiego to nigdy. Co to znaczy "ktoś nie ma praw"? Czy pan sugeruje że suwerenne narody insulijskie nie mają prawa wyboru tytułu swojego władcy?

Suwerenne narody insulijskie mają oczywiście prawo wyboru tytułu swojego władcy, ale cesarz to coś więcej niż tytuł; jego władza nie rozciąga się tylko na kilka narodów, lecz z definicji ma prawa do uniwersalnego zwierzchnictwa.

Co to, teraz każdy kto chce być Cesarzem potrzebuje zgody jaśnie pana?

Tu nie chodzi o czyjąś zgodę, a o rzeczywiste prawa, które są albo ich nie ma. Cesarz jest tylko jeden. Nikt inny nie powinien używać tego tytułu, tak samo, jak nikt nie może używać tytułu np. króla polskiego nie mając do tego rzeczywistych praw.

Posługując się logiką że potrzeba jakichś "praw" żeby być Cesarzem ustalanych arbitralnie przez kogoś to nieniejszym powiem sobie, że Cesarz Bizancjum nie ma praw do tytuły cesarskiego. I mam w nosie co się ze mną przez to stanie.

Stanie się z wami to, że zachęcę Was do lektury. Jest to - rzec by można - nasza oficjalna ideologia albo raczej doktryna metapolityczna. Oczywiście, może się Wam nie podobać, możecie ją (oczywiście poza granicami Cesarstwa) odrzucać i używać tytułu cesarskiego, tak jak używali go monarchowie Haiti, ale nic nie poradzicie na to, że dla nas będzie to wyłącznie uzurpacja i przynajmniej u siebie nie będziemy Was określać mianem cesarstwa.

Cieszą mnie niespodziewane odwiedziny tak wielu gości. 

Cytat: Gagik Bagratyda w 20 Listopad 2021, 23:04:21

Trzeba będzie zrobić porządek z tymi barbarzyńcami, którzy nie wiedzą nawet, w którym barbarzyńskim narzeczu mówią (choć kogo to tak naprawdę obchodzi...). Ale zdaje się, że mamy jeszcze przynajmniej jednego samozwańca do uspokojenia w kolejce.

Życze Panu miłej nocy bo masz bardzo specyficzny humor i charakter.
No bo nie każdego śmieszą żarty o pseudopaństwach i ich pseudocesarzach....

No cóż, sformułowanie "Heil to the Kaiser" samo prosiło się o taki komentarz. Nie mówiłem nic o pseudopaństwach - uznaję Insulię za pełnoprawną mikronację, nie gorszą od innych. Użyłem natomiast określenia "pseudocesarz" i jestem gotów je powtórzyć. Nie każdy chętny może być cesarzem; tytuł ten w naszym rozumieniu oznacza wiele więcej niż król (czy inny monarcha suwerennego państwa). Uznaję Was za prawowitego monarchę Insulii i nic nie rzekłbym przeciw Wam, gdybyście używali tytułu króla. Natomiast nieakceptowalne jest dla mnie używanie tytułu cesarskiego przez osobę, która nie ma ku temu praw.

Cytat: Gagik Bagratyda w 05 Grudzień 2021, 22:46:46

Kolejne "cesarstwo", tym razem dla odmiany jednoosobowe i władane przez niewiastę, a także stowarzyszone z nim "imperium" - a więc w sumie też pseudocesarstwo.

Miło mi, że pan nas odkrył aczkolwiek sposób w jaki to zrobił jest nieadekwatny dla obywatela tak "poważnego" mikropaństwa. Szanujmy się wzajemnie, albo Pollin dosięgnie wojna

Nie jestem wrogiem jednoosobowych mikronacji, ale używanie tytułu cesarskiego przez nowe, jednoosobowe państewko, jest po prostu śmieszne. Nie komentowałbym tego, gdyby Xorphia używała innej tytulatury, ale sięganie od razu po najwyższą godność, nie mając ku temu żadnych praw...

Jest XXI wiek, myślałem, że nazywanie wszystkiego dookoła "pseodopaństwami" i "yoyonacjami" się skończyło ale jak widzę niektórzy nadal są 100 lat za murzynami. Smutek mnie bierze jak to widzę. Dramat ludzie, dramat. Nie da się nazwać poważnym państwem kraju, który wali takimi tekstami dookoła.

My jesteśmy raczej w wieku XII, nie pisałem nic o "pseudopaństwach" i "yoyonacjach", a jedynie krytykowałem uzurpację tytułu cesarskiego. 100 lat za murzynami? Paaanie, ja w realu mam poglądy, które w mniemaniu większej części ludzkości zdezaktualizowały się siedem wieków temu. "Walimy takimi tekstami dookoła"? O ile wiem, o kwestiach tych rozprawiamy jedynie wewnątrz naszego kraju; raz jedynie zahaczyłem o tę kwestię w Rzeczypospolitej Obojga Narodów podczas rozmowy dotyczącej (m.in.) roli Insulii w v-prawosławiu; wprawdzie poskutkowało to przesadnym komentarzem p. Ostrogskiego, w którym pokazał on swoją nieznajomość sprawy, ale przecież ja mówiłem o zupełnie innej kwestii.

No cóż, tak to z wieściami bywa, że gdy rozchodzą się daleko, rosną po drodze.

Zauważono nas w Dreamlandzie.

Tymczasem unici zza morza dzielnie walczą z herezją Perfidnego Albionu:



Na dokładkę polski mem:

Po dwóch tygodniach oblężenia Chalcedon upadł. Dyszące żądzą mordu wojska wdarły się do miasta, pchane pragnieniem zemsty na zdrajcach. Niech giną ci, którzy odrzucili prawowitego władcę i nie poddali się mu! Szczególna nienawiść ścigała unickie i łacińskie duchowieństwo oraz sługi tyrana; nikt z nich nie pozostał przy życiu. Splądrowano pałac, sprofanowano sobór Narodzenia Pańskiego i kościół Matki Bożej Śnieżnej. Całe miasto wypełniły rzezie, rabunki i pożary.

Okazuje się, że dla niektórych "Dictatus Patriarchae" wciąż jest dogmatem. A wewnątrz tego tekstu możemy znaleźć takie kwiatki jak:

VIII. On sam [biskup Rotrii] tylko może używać insygniów cesarskich.

XII. Jemu wolno władcami rozporządzać, a więc i cesarzy z tronu składać.

XXII. Kościół rotryjski nigdy nie pobłądził i po wszystkie czasy, wedle świadectwa Pisma w żaden błąd nie popadnie.