Kodeks Rycerski
To zbiór zasad etycznych, moralnych i zawodowych, którymi kierowali się rycerze. Charakter kodeksów rycerskich umiejscawia je wśród tzw. kodeksów deontologicznych. Przestrzeganie ich gwarantowało dobrą opinię i godne życie.
Istniały różne zbiory takich zasad – różniły się od siebie w zależności od epoki, geografii występowania, ustroju społeczno-politycznego bądź tradycji religijnych. W szczególności w dobie krucjat oraz w późnym średniowieczu pojawiły się próby kodyfikacji, lecz nigdy nie osiągnęły jakiegokolwiek ujednolicenia. W efekcie zasady rycerskie pozostawały prawem niepisanym, honorowym. Opierały się one na kilku fundamentach pochodzących z niezależnych systemów etyczno-prawnych, wśród których wyróżnić można oddanie swojemu władcy, chrześcijańskie miłosierdzie (zwłaszcza odnoszące się do słabych, wdów, sierot) oraz zasady walki równego z równym.
Najważniejsze zasady Kodeksu Rycerskiego
1 Bądź zawsze oddany Bogu, Ojczyźnie, Panu.
2 Nigdy nie bądź tchórzliwy.
3 Bądź ambitny i podążaj do celu.
4 Przegrane bitwy znoś z honorem.
5 Bądź wzorem dla innych.
6 Szanuj ludzi wokół siebie.
7 Dobro i prawość przed niesprawiedliwością broń.
8 Bądź hojny dla ludzi w potrzebie.
9 Bądź wierny swym zasadom i ideałom.
10 Nie krzywdź słabszych.
