Jego Cesarska Mość zaniepokojony obecnym losem swojego dowódcy Etoklesa zdecydował się na niespodziewaną akcję ratunkową. Polecił on wyprawić 30 assasynów tureckich, wykupionych za wysoką sumę do gwardii Cesarza na odsiecz do zamku, w którym według zwiadowców był przetrzymywany Wielki Generał. Assasyni Ci byli najlepiej wyszkolonymi skrytobójcami w Cesarstwie, i potrafili przejść za linie wroga bez zbytniego wysiłku.
- Najlepsi ludzie, dla najlepszego dowódcy. - Skwitował tymi słowami spotkanie z "najlepszymi" Cesarz.
Dnia 12 lutego, koło wieczora ruszyli. Jako, że obóz Cesarski nie był rozbity daleko od tego zamku już po godzinie byli na miejscu. Zobaczyli wielkie mury, z pięcioma wielkimi basztami z każdej strony, lecz jak przystało na niepokonanych nie zlękli się. Cichcem zarzucili 5 haków na linach długości ok. 130 stóp, i po kolej niepostrzeżenie weszli na pierwszą linię obrony. Bez zbędnego zgiełku obezwładnili 2 strażników mających akurat po tamtej stronie muru patrol, oraz bez trudu zlikwidowali 4 następnych przy zejściu i wejściu na mur. Było to jednak dopiero połową sukcesu, bo jedyny "blok więzienny" jaki był na terenie tej twierdzy mieścił się w cytadeli. Wejście było pilnie strzeżone, lecz na szczęście assasyni, a przynajmniej kilku mogło się przebrać w stroje obezwładnionych strażników. Bez strat przedarli się więc do serca cytadeli, gdzie rzeczywiście był umieszczony Sławetny Generał... ale o zgrozo!
Był on tak pobity i zakrwawiony, że nie było w stanie go poznać, a jego wychudzenia nie dało się opisać.
- Plugawe bestie!- zaklął w języku tureckim dowódca assasynów. korzystając z braku strażników przy celi assasyni wyłamali kraty, nakarmili generała i pod pretekstem przewozu do innego miasta (pomógł im w tym przygotowany przez samego Cesarza sfałszowany dokument do przewozu więźniów) wyprowadzili go i po podróży dotarli do obozu Cesarza. Etokles musiał jednak się ukryć by nie ujawnić za wcześnie swojej wolności Maurom.
-Witaj przyjacielu z powrotem!-wartko przywitał się Cesarz...
