Hebron-tradycja wiąże początki miasta z Kananejczykami lub Hetytami. To w okolicy miasta ma się znajdować jaskinia którą według Księgi Rodzaju na pochówek dla swojej żony, a następnie siebie i swoich synów od Hetytów kupił Abraham. Jak podaje Biblia miast zostało zdobyte przez Jozuego. W późniejszym okresie w Hebronie Dawid został ogłoszony królem i panował z miasta przez siedem lat. W tym miejscu królem ogłosił się Absalom by potem wyruszyć przeciw swojemu Ojcu. Podobnie jak miasto Nablus Hebron należał do tzw. Miast Ucieczki należących do Lewitów gdzie nieumyślni zabójcy mogli znaleźć schronienie przed wendettą krewnych zabitego.
W V wieku p.n.e miasto pozostawało pod mniejszymi lub większymi wpływami Edomitów i zostało zniszczone podczas powstania Machabeuszy. Nowe miasto związane jest z osobą Heroda Wielkiego który wzniósł gród od nowa i otoczył go wciąż używanymi murami. Miejscowość odniosła wiele zniszczeń w czasie powstań żydowskich. Cesarz Justynian wzniósł kościół nad grobem Abrahama Obiekt jako jedyny w Hebronie nie ucierpiał w czasie najazdu perskiego. Pod arabskim panowaniem miasto stało się ważnym przystankiem na szlaku handlowym do Egiptu i pielgrzymkowym z Damaszku. Pielgrzymom pomagać miał zajazd fundacji Tamima-al Dariego-towarzysza Proroka. Okolica jest trenem rolniczym. rośnie tu jęczmień, oliwki, jabłka i winorośl.
