Nowe Nadzieje
Cesarstwo żyło powoli tokiem spokojnym, prawie niewidocznym. Cesarz po długim i niespokojnym czasie choroby jakże ciężkiej i złej wyszedł ze swej komnaty na tarasy cesarskie, z których był widok na prawie całe miasto Konstantynopol. Już na pierwszy rzut oka widać było zaniedbanie infrastruktury jak i przemysłu, broni. Szerzyła się korupcja, morderstwa kradzieże i gwałty. Działy się rzeczy, które strach by opisywać. Cesarz sam za to się winił, narzekał także na brak sensownego i stałego kontaktu między ministrami, a Nim, który byłby oparty na szerokich reformach i działaniach. Trzeba było działać. Cesarz w pierwszej kolejności zapowiedział publiczne orędzie związane z szerokimi zmianami jakie miałyby zajść na terenie Wielkiego Cesarstwa. Będzie ono poruszało temat między innymi poczynań związanych z masową ewangelizacją wciąż jeszcze ogromnej ilościowo populacji wyznania schizmatyków, inaczej mówiąc-Prawosławia, oraz możliwości odciążenia skarbca Państwa i nowych możliwości handlowych.
Drugą czynnością, jaką podjął Cesarz było powołanie nietypowej organizacji cywilno-porządkowej pod nazwą Poborowi Likwidacji Nieprawości Majątkowych (PLNM). Ten organ państwowy będzie skupiał się na wykrywaniu nielegalnych placówek handlowych, wymuszaczy oraz wszystkich przestępstw w zakresie nieprawości związanych z porządkiem majątkowym. Będzie złożona obywateli, którzy mogą się poszczycić nienaganną pozycją w statusie finansowości. Organizacja będzie miała obowiązek funkcjonować w każdym mieście. Poniżej został przedstawiony zakres działań jakie owa organizacja może podjąć i w jakich sytuacjach może interweniować:
1. Masowe zbezczeszczenia majątków, przyjęte do wspólnego zakresu „Umyślnego nękania własności cywilnej/wojskowej”,
2. Wymuszanie kwot w wysokości większej od zarobków nękanego
3. Współpraca z służbami codziennego porządku (milicja, wojsko regularne).
4. Rozwiązywanie nielegalnych organizacji przestępczo-korupcyjno-terrorystycznych.
Organizacja ma pełne prawo aresztowania każdego napotkanego człowieka popełniającego przestępstwo musi jednak oddać go w ręce milicji miejscowej. Nie ma uprawnień do samodzielnego osądzenia przestępcy. W razie wojny może uczestniczyć w walkach jako ochotnicze, drugorzędne wojsko bo ma broń i przechodzi specjalne szkolenie z zakresu walki.
Przeciętna ilość członków w zamyśle cesarza ma wynosić ok. 25 000 mężczyzn.
Ostatnim zamierzeniem cesarza było wytępienie rozpowszechniającego się nielegalnego przewozu broni przez zdrajców bizantyjskiej broni do krajów nieprzyjaznych lub wrogich.
Zwracam się więc do wszystkich moich dowódców. Macie Szlachetni wytropić na podstawie zeznań i wszystkich środków dostępnych każdy taki przewóz oraz zniszczyć wszystkie główne punkty przewozu. Mogą w to też być wmieszani okryci złą sławą zamachowcy z Rotrii więc proszę zachować szczególną ostrożność. Proszę pisać codzienne raporty akcji całodniowych oraz kolejne posunięcia w przeczesywaniu kraju. Każdy z Nas ma rycerski obowiązek wziąć udział w tej akcji dla dobra państwa i cywilów. Ja też. O ewentualnych złapanych zdrajcach z Rotrii należy mnie poinformować, a potem samą Rotrię. Tam już zostaną osądzeni według ich prawa.
Podpisano:
Jan I Bizantyjski
Cesarz Wielkiego Cesarstwa Bizantyjskiego
Basilleus i Autokrator.
Konstantynopol,
6 czerwca, A.D. 2019 r.
