To chyba adekwatny dział do tego wątku

---

Ominąwszy wyspy Nowej Kurlandii wyprawa znalazła się za niedługo na wodach międzynarodowych. Będąc zdanym na siebie marynarze mający wachtę nie tracili czujności. Okres ten trwał jednak zaledwie kilka godzin. Już wkrótce na bizantyjskich wodach powitał ich widok poszukującej muzułmańskich piratów galery pod banderą z dwugłowym orłem. Jednostka zbliżała się do konwoju. N a ten widok komodor dał wszystkim jednostkom rozkaz przygotowania się do salutu. Wywołano marynarzy nie koniecznych do sterowania jednostkami i ustawiono ich przy burcie.. Przy flagsztokach rufowych postawiono marynarza z zadaniem wykonania salutu banderą. Gdy galera zbliżyła się na na odległość kilkudziesięciu metrów wszystkie bandery natychmiast podniesiono i opuszczono. Następnie w miarę jak kolejne statki mijały galerę rozbrzmiewały na nich instrumenty muzyków pokładowych  a załogi salutowały. Grecki kapitan usłyszał o podobnym zdarzeniu od swojego kolegi więc z godnością odbierał honor. Po krótkiej kurtuazyjnej rozmowie z komandorem konwoju. Wszyscy popłynęli w swoja stronę.

Dochód:
20 000 H miesięcznie

Dochód:
20 000 H miesięcznie

Konwój wkroczył na wody terytorialne Bizancjum. Nowe tereny dla nowszej części załogi brygu i całej załogi handlowej. Znali oni opowieści o bogactwach Konstantynopola i innych miast wschodu, a teraz jego urywek będą oni mogli zobaczyć samemu. Co bardziej ciekawi nie mogą się już doczekać. Na razie musiał wystarczyć widok maltańskich portów w oddali.

Zamek w Arsuf
Zamek został wzniesiony na 30-metrowej wysokości nadmorskim klifie naturalnie chroniącym twierdzę od strony morza. Zewnętrzny system obronny składał się z fosy, murów oraz pięciu półokrągłych wież (każda o średnicy 23 m). Zachowana do dnia dzisiejszego sucha fosa ma imponujące wymiary: 30 m szerokości i 14 m głębokości. Na południowo-wschodniej ścianie fosy widać wystający 4,5-metrowej szerokości filar na który spuszczano drewniany most. Mury te tworzyły rodzaj podium na którym wznosiły się środkowa linia fortyfikacji wraz z główną bramą chronioną dwoma półokrągłymi apsydalnymi wieżami (12x4,5m). Wewnętrzny system obronny składał się z segmentów muru (3 m grubości) który otaczał wewnętrzny dziedziniec zamku (28x10m). Z dobrze zachowanego ośmiobocznego donżona, elementu ostatecznej obrony, można zobaczyć Tel-Awiw na południu oraz wysokie kominy elektrowni w Cezarei na północy


W Starożytności znajdowało się tutaj miasto położone na północ od współczesnego miasta, na skalistym klifie wychodzącym w morze. Zostało założone przez Fenicjan około VI-V wieku p.n.e. Nazwa odnosiła się do kananejskiego boga wojny i krainy cieni Reszefa . Miasto było ośrodkiem produkcji i handlu barwnika purpurowego otrzymywanego ze ślimaków morskich zwanych Murex brandaris, który Fenicjanie sprzedawali w rejonie Morza Egejskiego.
W okresie hellenistycznym miasto staje się ważnym portem morskim znanym pod nową nazwą Apollonia (hebr. אפולוניה), jako że Grecy utożsamiali kananejskiego boga Reszefa ze swoim Apollem. W II przed Chr. miasto przeszło pod panowanie żydowskiej dynastii machabejskiej za sprawą podboju dokonanego przez Aleksandra Janneusza (103-76 przed Chr.).
Pod panowaniem rzymskim miasto rozrosło się i nabrało dużego strategicznego znaczenia, jako ważny ośrodek rzemieślniczo-handlowy położony na przybrzeżnym szlaku handlowym Via Maris. Zniszczone w wyniku rewolty żydowskich mieszkańców przeciw Rzymowi, zostało ponownie zasiedlone za sprawą Aulusa Gabiniusa, rzymskiego namiestnika Syrii (57-55 przed Chr.). Po dziś dzień można oglądać pozostałości rzymskiej willi z I-II wieku po Chr. W 113 miasto zostało częściowo zniszczone przez trzęsienie ziemi, ale szybko je odbudowano. Rozwojowi miasta sprzyjał port morski i rozwój powiązań handlowych z Afryką Północną i Italią. Na przełomie V-VI wieku pod panowaniem Bizancjum miasto rozrosło się i było drugim po Cezarei najludniejszym miastem na równinie Szaron. Dobrze prosperował tutaj przemysł szklany. Prace archeologiczne odsłoniły także kościół datowany na ten okres

W 640 miasteczko zostało zajęte przez Arabów, którzy przywrócili jego semicką nazwę Arsuf. Po raz pierwszy wybudowano wówczas mury obronne miasta. Po przejściu w ręce muzułmańskie miasto zostało znacznie zmniejszone w swych rozmiarach (ok. 22 akry z ok. 70 w okresie bizantyjskim). W 809 roku Muzułmanie wymordowali tutejszą społeczność Samarytan i zburzyli ich synagogę.
 Krzyżowcy przebudowali mury miasta oraz wznieśli na jego północno-zachodnim krańcu zamek. Nowe mury miasta, wykonane z dobrze przyciętych bloków skalnych spojonych cementem, miały 2,2 m szerokości i otoczone były fosą szeroką na 9 metrów. Do miasta prowadziła tylko jedna brama o szerokości 2,2 m z podnoszonym drewnianym mostem. Skierowana była na wschód. Broniły jej dwie półkoliste wieże wysunięte przed lico murów. Średnica każdej z nich wynosiła 4,4 m.

Ten wątek został przeniesiony do Katedra Hagia Sophia.

http://www.bizancjum.darmowefora.pl/index.php?topic=46.0

Po meldunkach dotyczących piratów okręt królewski wypłynął w morze