W dniu dzisiejszym Lydda wygląda jak Jerozolima tydzień temu: setki pielgrzymów przybyły do miasta. Wyremontowany z królewskiej fundacji kościół wypełnił się już o samym świcie.


O godzinie siódmej rozpoczęła się celebra. Po obrzędach wstępnych ksiądz odczytał kolektę przeznaczoną na dzień dzisiejszy:

Deus, qui nos beati Georgii Mártyris tui méritis et intercessione lætíficas: concéde propítius: ut, qui tua per eum benefícia póscimus dono tuæ gratiæ consequámur.

Po zakończeniu liturgii wierni ruszyli w procesji ulicami miasta z relikwiami świętego.



Gdy końca dobiegły obrzędy religijne rozpoczęła się feta. Ludzie najróżniejszych stanów i pochodzenia oblegli miejskie karczmy, zajazdy i kupieckie kramy. Śmiechy wzmagaly się każdą chwilą obficie podlewane najróżniejszymi trunkami i łakociami.

 Na rynku najprzedniejsi rycerze potykali się ze sobą na cześć patrona swego i królestwa.


Najprzedniejsi goście zakończyli dzień ucztą na zamku w sąsiedniej Ramli

Do niedzieli postaram się przedstawić wszystko. Dochodzę do wniosku że wtedy to Zakon mając prawie pół miliona funduszy (licząc z prywatnym majątkiem mistrza i spadkiem króla Gagika) będzie dyktował warunki a mnie pewnie ledwie na Jerozolimę stać będzie.

Zgodnie z wezwaniem, we Wtorek Wielkanocny w Cytadeli Dawida stawili się możni królestwa wśród których byli: wszyscy Oficerowie królestwa Jerozolimy oraz obu hrabstw wraz delegatami mieszczan stolic, duchowieństwo jerozolimskie, tyryjskie i trypolitańskie, delegaci kupców włoskich z Jaffy wraz delegacjami miast królewskich oraz: Cezarei, Sydonu, Bejrutu, Sebasty, Hajfy, Nazaretu, Galilei, Zajordania i innych terenów podległych królowi. Obrady rozpoczęła msza. w królewskiej kaplicy.
https://www.youtube.com/watch?v=9VwgEBuxmmw
Pierwszym tematem jaki stanął przed zgromadzeniem była administracja terenów królestwa. Utrzymano dotychczasowy podział terenów domeny królewskiej, ale to był jedyny temat gdzie wszyscy się zgodzili. Każdy miał chęć zagrnięcia pozostałych terenów. Chcąc utrzymać pokojową współpracę ze swoimi urzędnikami. Król rozdzielił tereny Zajordanii oraz posiadłości w okręgach Trypolisu i Tyru pomiędzy oficerów. Zrzekł się także praw do ceł od przejeżdżających tamtędy karawan.

Niestety po przepadku części dóbr zakon jest 7004 H miesięcznie na minusie nie licząc dochodów z Ziemi Świętej

https://pl.aleteia.org/2022/04/15/oltarz-wrecz-swiecil-wszystkie-oczy-skupialy-sie-na-nim-niezwykle-odkrycie-w-bazylice-bozego-grobu/?fbclid=IwAR1qA_I84y2j42Aq8PkXS5znmbnTqGSMHzULanXrbSbclf5IFCR1Tk4oBAo&utm_medium=aleteiapl&utm_source=facebook

W Wielki Czwartek opat sprawował Mszę Wieczerzy Pańskiej około godziny 16:30 . Po śpiewie introitu
https://www.youtube.com/watch?v=0ZTX0rtZPbE
 i Kyrie, na pierwsze słowa hymnu Gloria in Excelsis Deo rozdzwoniły się wszystkie dzwony Bazyliki które umilkły razem ze śpiewem. Nastepnie odczytano Lekcję i Ewangelię po czym celebrans wygłosił kazanie:

Jezus wiedząc, że nadeszła Jego godzina przejścia z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował.

Kiedy Chrystus umył nogi swoim uczniom wykonując posługę niewolnika, byli zaszokowani, jak Piotr: „Nigdy Panie, nie pozwolę abyś umywał mi nogi!” Ale O nie chciał ich szokować. Nie po to stał się człowiekiem i „zniżył się do naszego poziomu”. On chciał ich czegoś nauczyć, czegoś bardzo ważnego.

Czego?!?! Chyba szczególnie Pan chce nas nauczyć POKORY …

A ustanowienie Eucharystii, kiedy Chrystus daje sam siebie na pokarm … czyż nie jest jeszcze bardziej szokujące? Już w Niedzielę Palmową otrzymaliśmy lekcję pokory, kiedy Król Mesjasz wjeżdża do swojego miasta, miasta pokoju (Jeruzalem) na osiołku!!! Ale dzisiaj i jutro lekcja ta sięga zenitu. Bóg stał się człowiekiem, aby człowieka z powrotem do siebie doprowadzić i używa wszelkich możliwych i niemożliwych sposobów, aby tego dokonać. Tylko, czy człowiek jest tego świadom? Czy widzi i docenia starania samego Boga, który z miłości do człowieka poniża się aż tak bardzo, że nogi umywa człowiekowi!? Czy człowiek coś z tej lekcji pokory i miłości rozumie i przyjmuje?

Nigdy chyba do końca nie zrozumiemy Boga, Który nie działa mocą i potęgą swojej Boskiej władzy, ale mocą i potęgą swojej Miłości i Dobroci. Taki Bóg jest dla nas bardzo często, i zgorszeniem, i nieporozumieniem, i wyrazem słabości … Bóg, Który posuwa się aż tak daleko, że myje ludziom nogi. Co myśmy zrozumieli w naszym chrześcijaństwie z tej ogromnej Pokory Boga, Który dał się człowiekowi na pokarm, stał się jego sługą, a w końcu zawisł na krzyżu, jak złoczyńca? Co my z tego potrafimy naśladować w naszym życiu? Św. Siostra Faustyna zapisała w swoim „Dzienniku”: „Bóg kiedy kocha to całym sobą, całą mocą swojej istoty”, bo Bój jest Miłością.  Tylko czy człowiek potrafi tę miłość zrozumieć i przyjąć ….?

To znaczą właśnie słowa: „umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował”. Tylko Bóg potrafi aż tak miłować … do końca!

I stąd pytanie samego Chrystusa: „Czy rozumiecie, co wam uczyniłem?”

Nie, Panie, my chyba jednak nadal nic nie rozumiemy z Twojej miłości

Po kazaniu kontynuowano modlitwy
https://www.youtube.com/watch?v=X1X1IfjCWpg
Po zakończeniu mszy przy śpiewie hymnu Pange lingua gloriosi
https://www.youtube.com/watch?v=U-AsvDn87fo
przeniesiono Najświętszy Sakrament do bocznej kaplicy  po czym ołtarz pozbawiono wszelkich ozdób.
https://www.youtube.com/watch?v=esyH3_Y_1L0

Po mszy opat dokonał obrzędu Mandatum obmywając nogi nowicjuszom zakonnym i członkom służby klasztornej i królewskiej

U bram miasta Arsuf na król oczekiwali gwardziści oraz kasztelan. Liczni byli także mieszczanie łacińscy i syryjscy stąd tuż przed przyjazdem monarchy zjawił się przedstawiciel władz. Początkowo chmurne z powodu chłodnego przyjęcia w Cezarei oblicze Maurycego pojaśniało na widok zgromadzenia przed bramami miasta. Jak potem się okazało nie wszyscy z mieszkańców przyszli aby powiać króla. Kilku krzyknęło że jest zamorskim tyranem który zbiera jedynie podatki. Gdy pochwyciła ich straż władca kazał ich uwolnić i przemówił: "Opuściłem was wszystkich na zbyt długo za co kajam się przed Bogiem i przed wami obiecując poprawę. Przyjmując koronę zobowiązałem się dążyć do szczęścia i dobrobytu moich poddanych. zamierzam tego dotrzymać." Rozległy się słabe wiwaty które władca skwitował pozdrowieniem dłonią i udał się na zamek. W drodze również napotykał różne reakcje. Po kilku godzinach z zamku wyruszyli konni gońcy na wszystkie strony królestwa. Treść dokumentu który mięli ze sobą można streścić w kilku pauzach:
Król
-Potwierdzał i podkreślał suwerenność królestwa
-potwierdzał dawne przywileje cesarskie i muzułmańskie
-zapowiadał reformę władzy
- i wreszcie zwoływał delegatów rycerstwa, ludności miejskiej oraz wolnej ludności wiejskiej na wtorek po katolickiej Wielkiej Nocy na wspólne obrady nad przyszłością królestwa.

Miasto zostało założone przez króla Judei Heroda Wielkiego na terenie wcześniejszego, hellenistycznego Pyrgos Stratonos (Stratonospyrgos) i nazwane na cześć Cezara Oktawiana Augusta. Dla odróżnienia od innych miejscowości o tej samej nazwie, miastu nadano przydomek Maritima. Siedziba rzymskich prokuratorów i stolica rzymskiej prowincji Judei.

Cesarz Wespazjan podniósł je do rangi kolonii rzymskiej z tytułem Colonia Primo Flavia Augusta Caesariensis. Za panowania Aleksandra Sewera miastu nadano nazwę Metropolis Provinciae Syriae Palestinae. Cezarea występuje często w źródłach starożytnych, a dokładnie została opisana przez Józefa Flawiusza w „Dawnych dziejach Izraela” i „Wojnie żydowskiej”.

Cezarea straciła na znaczeniu w okresie panowania bizantyjskiego i arabskiego. Na krótko zalazła się w domenie króla jerozolimskiego który rozpoczął budowę zamku na miejscu dawnego pałacu gubernatorów rzymskich i bizantyjskich. Po sprzedaży miasta wraz z przyległościami budowa zwolniła, choć nie została wstrzymana. To stało się gdy wybuchła wojna domowa w cesarstwie. Na nowo prace ruszyły po zakończeniu konfliktu i ponownym przejściu miasteczka pod władzę króla Jerozolimy